Gisteren is de 28e sessie van de Internationale Zeebodemautoriteit van start gegaan in Kingston, Jamaica. België neemt voor het eerst sinds lange tijd deel als lid van de Raad van deze instelling. De nadruk van België als Blue Leader ligt op duurzaam beheer en bescherming van de diepzee. Minister Van Quickenborne stelt strenge voorwaarden vooraleer er sprake kan zijn van diepzeemijnbouw. Dit omvat onder andere de goedkeuring van milieuverantwoorde regels, voorschriften en procedures, meer wetenschappelijk onafhankelijk onderzoek en de bescherming van minstens 30% van de oceaan tegen 2030.
De Internationale Zeebodemautoriteit, die haar zetel in Kingston, Jamaica heeft, is door het Zeerechtverdrag van de Verenigde Naties aangeduid als verantwoordelijke voor het beheer van de zeebodem. Naast het ontginnen van minerale bronnen van de diepzee, gaat dit ook over het beschermen van het marien milieu in de diepe oceaan. Momenteel werkt de Zeebodemautoriteit aan het finaliseren van de exploitatieregulering. Er is echter nog onenigheid over verschillende aspecten, zoals regionale milieubeheersplannen en de verdeling van winsten.
België neemt voor het eerst sinds lange tijd deel als lid van de Raad van de Zeebodemautoriteit. Als raadslid wil België haar voortrekkersrol als Blue Leader voor de bescherming van de oceaan binnen de Zeebodemautoriteit opnemen. Dit omvat onder andere het vaststellen van strenge regels omtrent exploitatie van de diepzee en de zeebodem. Voor België zijn er drie strikte voorwaarden alvorens er sprake kan zijn van diepzeemijnbouw, waaronder milieuverantwoorde regels, voorschriften en procedures, wetenschappelijk onafhankelijk onderzoek en de bescherming van minstens 30% van de oceaan tegen 2030.
Het is nu aan België als Blue Leader om deze voorwaarden te bepleiten bij andere landen die deel uitmaken van de Raad. België roept de internationale gemeenschap op om een blok te vormen en geen tijd te verspillen aan het bakkeleien over benamingen. Vincent Van Quickenborne, minister van Noordzee, benadrukt dat België niet kan toestaan dat er eerst ontgonnen wordt en pas achteraf nagedacht wordt over bescherming, wetenschappelijke kennis en milieureglementering
