Opiniestuk door Ere-Schepen Annie Vandenbussche
Onze krant is een platform waar snel en concreet worden gediscussieerd over en naar aanleiding van het nieuws. Dit doen we ook via opiniestukken zoals deze. Elk onderwerp is goed, als er maar een connectie is met het nieuws, en als het maar voor een breder publiek interessant is. Onze redactie beschikt over de naam en de contactgegevens van de schrijver. Ook uw opinie is welkom. Stuur ze naar: Redactie@kneistikrant.be Ben je het eens of oneens met de schrijver hier onder? Reageer dus gerust hier onder.
Een warme oproep tot gelijke behandeling van alle scholen, alle kinderen, alle ouders …
Op zoek naar antwoorden, compromis en besluitvorming in de scholenkwestie.
De “scholenkwestie” in Knokke-Heist heeft al heel wat inkt doen vloeien. Talloze meningen, stoere taal, harde woorden, neergelegde klachten, protestuitingen, bedreigingen, beschuldigingen en verdachtmakingen aan weerszijden op sociale media, …passeerden de revue, met als voorlopig sluitstuk een schoolstaking…!
De vrije meningsuiting en de democratie hebben hun rechten.
Want, als we de “die-hards” mogen geloven, het is nog niet gedaan. De voorvechters van en voor de gemeentescholen, die beweren dat het gemeentebestuur blijkbaar niet geïnteresseerd is of onze ouders (en kinderen) voldoende keuze zullen hebben wat scholen en goed onderwijs in Knokke-Heist betreft, zijn bijlange nog niet aan het einde van hun latijn. Pamfletten en petities worden gretig uitgedeeld, sociale media roepen op tot grote strijd. Een advocaat op rust uit Brussel wordt onder de arm genomen en komt de boel nog wat opstoken.
Het laatste woord is duidelijk nog niet gezegd. Neen, dè schoolstrijd moet nog beginnen.
En dit allemaal om te verhinderen dat de gemeentescholen in de vitrine worden gezet en kinderen als pasmunt voor bouwprojecten dienen. Dit laag gevallen en dolend bestuur moet teruggefloten worden. Nou nou…
Maar wat klopt nu wel en wat klopt niet in dit gepolariseerd “wij tegen zij-verhaal “?
Wie moeten we nu geloven?
“WIJ” die vinden dat onderwijs wèl een kerntaak van de gemeente is en dit met hand en tand verdedigen, of “ZIJ,” die menen dat onderwijs niet langer een gemeentelijke kerntaak is, maar zwijgen?
Afgaande op het luide protest van “Wij”, lijkt het erop dat er alleen maar “wij”’s zijn. En dat de hele goegemeente deze volgen. Maar is dit echt zo?
En zo ja, laten we het gebeuren? Heeft naast de democratie, ook de waarheid – die altijd wel ergens in het midden ligt – niet haar rechten?
Maar de cruciale vraag vandaag is: hoe kunnen bruggen gebouwd worden? Hoe geraken we hieruit?
Misschien moet de “Zij”-kant de stilte doorbreken en een opener kaart spelen?!
De balans wat in evenwicht brengen tussen “Wij” en “Zij” en alles in het juiste perspectief zetten misschien? Het polariseren indijken met één doel: proberen de hand te reiken voor de beste oplossing.
Laten we inderdaad het debat eens doorlichten en enkele vragen/argumenten van weerszijden onder de loep leggen.
Te beginnen met de initiële vraag die bijna 10 jaar geleden werd gesteld of overname een opportuniteit kon zijn voor KH? Die was toch van tafel geveegd? Dat leek inderdaad zo. Maar die kwam in 2018 opnieuw ter sprake, en weer belandde de zaak in de koelkast. Echt weg is die vraag nooit geweest. Elk weldenkend bestuurslid wist dat dit ooit opnieuw op tafel zou komen in deze snel veranderende maatschappij. Inderdaad, tijden veranderen, besturen veranderen en evolueren, nieuwe ideeën en inzichten ontstaan, meningen worden herzien. Samengevat, er is zoiets als het voortschrijdend inzicht. Dat kan betreurd of toegejuicht worden. Het is maar hoe je het bekijkt.
Zeker is dat de bouw van De Pluim – 10 miljoen euro – de gemeente een flinke financiële kater bezorgde. De 6 mio euro Vlaamse overheidssubsidie waren ruimschoots onvoldoende. De gemeente moest 4 miljoen ophoesten. Niet min.
Met een tot op de draad versleten gemeenteschool in Heist – Het Anker – die ook een nieuwbouw vraagt, wil men liefst geen herhaling van het Pluim-verhaal.
En daar komt GO! eind 2020 – opnieuw op de proppen met de vraag tot overname, èn de garantie een gloednieuwe school te bouwen en te financieren op hun gronden in de Heistlaan.
Op de vrijgekomen grond van Het Anker – grond van de gemeente – kan dan ingezet worden op betaalbaar wonen.
Gaat het dan toch om bakstenen? Bouwpromotie?
Bakstenen ja, zo je wil: scholen zijn nu eenmaal gebouwen, opgetrokken met bakstenen! Zo hebben we 18 schoolgebouwen… De oefening werd grondig gemaakt door de gemeentelijke diensten, in opdracht nog van toenmalig burgemeester Leopold Lippens. De conclusie was duidelijk : er zijn te veel scholen voor te weinig kinderen in Knokke-Heist, veel er van zijn verouderd en voldoen niet aan huidige kwaliteitsnormen. Er moet efficiënter, rationeler omgegaan worden met gebouwen en ruimte. Maw. Het totale scholenlandschap verdient ernstig denkwerk en een betere aanpak. Ze verdienen beter dan wat er nu is. Daar ligt een grote (kern!) taak voor de gemeente weggelegd.
Bouwpromotie? Met de beste wil van de wereld, ik zie het niet. De grond van het Anker is gemeentelijke eigendom, en dus heeft het bestuur de sleutel in handen voor de toekomstige ontwikkeling van de site. Het bestuur heeft gekozen voor betaalbaar wonen.
Lijkt me niet direct iets waar bouwpromotoren voor zullen vechten.
Neen dus, geen bouwpromotie-verhaal wat de gronden van de gemeente betreft.
En de gronden van het GO!? Tja, als ze in een nieuwe school investeren, zullen ze wel wat eigendom moeten verzilveren. En waarom zou, wat u en ik kunnen en mogen met onze eigendom, GO! dit niet mogen doen? Liever zo toch dan met belastinggeld ?
Moeten daarom de gemeentescholen met een eigen cultuur, een eigen identiteit, die gekend zijn voor kwalitatief en goed onderwijs verdwijnen? Het antwoord is klaar: waarom zou een overname een bedreiging zijn voor het kwalitatief en goed onderwijs? Onderwijs gebeurt in de klas. Waarom zouden die mensen (die toch beweren dat ze het beste onderwijs aanbieden) nu plots niet meer “als de beste” blijven functioneren? Omdat het gemeentebestuur geen baas meer zou zijn? Ze een andere baas, die van onderwijs meer kaas heeft gegeten dan een gemeentebestuur, zullen hebben? Dezelfde equipe kan aan de slag blijven, met hetzelfde pedagogisch project, dezelfde directie, dezelfde rechtspositieregeling. Zìj maken school, zìj bepalen de cultuur. Dit is allemaal onderhandeld en afgeklopt in een goed akkoord, waar de 3 partijen aan tafel voor zaten. Wat men ook mag beweren. En ook kinderopvang blijft gegarandeerd.
Neen dus, de scholen met hun eigen pedagogisch project, hun eigen equipe verdwijnen niet.
Er verandert dus heel erg weinig, alleen “de bovenbouw-“ verandert. Het gemeentebestuur dat niet meer de baas zal zijn, maar het bestuur toevertrouwt aan het bestuur van GO! En dat is nu waar het schoentje wringt: daar lijkt het water te diep. Daar zijn twijfels over. Waarom? Bang om verworven rechten en privileges te verliezen?
Dat wantrouwen is mijns inziens niet terecht.
Maar, terecht of niet, de hamvraag is wel of het een kerntaak van onze gemeente is om, anno 2023, nog langer onderwijs te organiseren? Kan ze zich niet beter richten op haar opdracht om onderwijs in ALLE scholen van het vrije en officiële net te faciliteren in hun vele taken als onderwijsverstrekker? Deze vraag stellen is ze beantwoorden.
Gemeentelijk onderwijs, waar 1 op 4 – dat is 25%, naar toe trekt, (eigenlijk 1 op 5, of 20% want een aantal komt van buiten de gemeente onze scholen bevolken), wordt gefinancierd door de Gemeente, met belastinggeld van iedereen dus. Ook door ouders van wie de kinderen niet naar de gemeenteschool gaan.
Over de 2 andere onderwijsnetten die onderwijs aanbieden aan 3 op 4 kinderen of 75% van de schoolgaande jeugd hoor je niets. Zij maken school zonder gemeentelijk belastinggeld.
En of dat nu veel is of weinig, speelt hier zelfs geen rol. Het is het principe dat telt.
Dat hun bovenlokale werkingsmiddelen veel en veel minder zijn, dat directeurs, onderwijzers, ouders, kinderen een stuk zuiniger moeten omspringen (creatiever heet dat dan) met hun middelen, roept blijkbaar geen vragen op bij de voorvechters van gemeentelijk onderwijs. Hun energieverslindende oude gebouwen optimaliseren, hun betonnen speelplaatsen omtoveren tot leuke speelplekken, hun daken herstellen, toezicht op de speelplaats, naschoolse opvang, administratieve taken, etc.… dat moeten ze zèlf doen. Geen gulle gemeentelijke overheid die klaar staat met centen èn personeel die alle klussen klaren voor hen.
Ouders moeten toch de vrije keuze hebben? Juist, de vrije keuze blijft voldoende gegarandeerd met 2 netten. In de meeste democratische landen is er zelfs geen keuze en bestaat er zelfs maar één onderwijsnet. Het is de core business van het katholieke en het officiële net om onderwijs te organiseren. Dat zijn de onderwijsspecialisten. Niet de gemeente.
Tot slot, de gemeente moet niet meehelpen aan de concurrentie tussen scholen, die erop vandaag is. Of nog erger, de gemeente moet die concurrentie financieel, administratief en logistiek niet aanwakkeren met extra middelen bovenop de reguliere werkingsmiddelen. Het gelijkheidsbeginsel staat ingeschreven in de grondwet, toch? Dat betekent dat elke ouder en elk kind gelijke kansen moeten hebben.
Er is dus heel wat werk op dat vlak.
De enige manier om uit deze polemiek te geraken is alle argumenten rationeel naast elkaar leggen. Kansen en opportuniteiten goed afwegen en….vertrouwen hebben. Altijd zullen mensen zich “verliezers” voelen, “of “winnaars”, maar daar gaat het niet over. Besturen is wars van (opgeklopte) emoties toch overeind blijven en verantwoordelijkheid opnemen.
Nu overheerst de emotie, de ‘vox populi’ regeert. Dat is jammer.
Ik heb het volste vertrouwen in ons democratisch verkozen bestuur dat de kaart trekt van alle kinderen èn alle ouders èn alle scholen in Knokke-Heist.
Dan is de hertekening van het onderwijslandschap een daad van deugdelijk en verstandig bestuur, ten behoeve van de toekomst van onze inwoners, en voornamelijk AL onze kinderen !
Annie Vandenbussche
