Op de zeedijk aan de rand van het Directeur Generaal Willemspark wordt op 16 juni een 22-meter hoge bronzen sculptuur geïnstalleerd van Thomas Lerooy. De sculptuur, getiteld Tower, is meteen de eerste permanente sculptuur van de Belgische kunstenaar in de openbare ruimte.
Tower bestaat uit 49 bronzen hoofden – bustes – die allen recht naar de zee kijken. De gezichten werden zodanig gemanipuleerd en geabstraheerd dat de neuzen, ogen, oren, kinnen en oren allemaal op eenzelfde verticale as staan. Zo worden verschillen genivelleerd en lijkt iedereen op elkaar.
Zoals zo vaak in het werk van Lerooy, verwijst Tower naar de vergankelijkheid, de vluchtigheid van het leven en de (on)zin van het bestaan. Het brons zal door de tijd, het zeezout en de wind patineren en natuurlijk verouderen. Maar Tower is ook een krachtig statement. Als een krachtmeting met de oneindigheid van de zee fungeert de sculptuur als een obelisk, een ankerpunt of een kathedraal.
14 jaar nadat Lerooy voor het eerst zijn bronzen sculpturen aan het publiek toonde, een mollig naakt kinderfiguurtje dat vanop het dak van het Museum Dhondt-Dhaenens in de richting van de bezoekers plaste, is er de eerste permanente sculptuur in de openbare ruimte van Lerooy, een bronzen sculptuur van 22 meter hoog. De installatie zal zo’n drie dagen in beslag nemen, en moet op 20 juni helemaal klaar zijn.
Het zal dus een beetje zijn zoals het bronzen kunstwerk in Duinbergen “het geld dat uit de hemel valt” dat ook reeds een hele tijd is verdwenen wegens corrosie. Wat ben je nu met een kunstwerk dat na een tijd uit elkaar valt? Hopelijk krijgt onze gemeente dat gratis en gebeuren er tijdens het corrosieproces geen ongelukken mee…
Als het beeld van de op elkaar geplaatste wielen een kunstwerk was, dan is mijn ouderwetse fiets van voor de oorlog een meer bezienswaardig stuk, die meer bekijk zal hebben. Laat ons hopen dat het sculptuur de tower van beter kwaliteit is, wij betalen al genoeg voor alle zogezegde kunstwerken (??), zullen zij het dan nooit leren om met ons geld om de gaan.
Ik kan je zeker geen ongelijk geven. Een kunstwerk moet een kunstwerk zijn met een grote “K” en geen opeenstapeling van materialen die meer aan sluikstorten dan aan kunst doen denken zoals een goede tien jaar geleden die oude wasmachines, fietsen, nummerplaten en andere rommel die men bij zo’n Beaufors evenement in Duinbergen op de dijk plaatste. Het moet inderdaad van kwaliteit zijn en een hele tijd in goede staat blijven. De opeengestapelde badkarren bij de inkom van Knokke waren ook al aan restauratie toe.
Comments are closed.