Het Zeebrugse vissersschip Z-19 Sonja leed zaterdag 25 augustus 2018 rond 16.30u schipbreuk op circa 25 mijl uit de kust van het Engelse Great Yarmouth. Het schip kapseisde en zonk. Drie opvarenden konden zich redden in een automatisch reddingsvlot; twee andere bemanningsleden werden in de loop van de dagen daarop dood aangetroffen.
Schipper Kurt Slabinck, tevens radiocollega bij de Lokale Omroep van Knokke-Heist SeaFun stond bekend als een ervaren schipper die al sinds zijn vijftiende op zee zit en die met hart en ziel leefde voor de visserij. Volgens de geredden vertoefde de schipper op het ogenblik van kapseizen in de stuurhut. Hij moet zich nog wel hebben kunnen bevrijden, want de mannen in het reddingsvlot hebben zijn lichaam levenloos zien bovendrijven.
Roger Zoete stond op hetzelfde ogenblik aan dek maar aan de lage kant, waaraan hij zich nog vastklampte. Hij zat dus zeer snel onder water, zonder dat zijn makkers hem nog konden bereiken. Voor Roger was het zijn laatste jaar als visser. Hij voer bij toeval mee op de Sonja als vervanger van een vast bemanningslid dat verhinderd was.
De geredden hadden het geluk dat het automatisch reddingsvlot kwam bovendrijven, zodat de mannen de ingebouwde luchtfles konden activeren die het vlot opblies. Volgens 52-jarige opvarende Dirk Coolsaet uit Oudenburg voltrok het drama zich in nauwelijks vijftien seconden.
De 30,70 meter lange en 7,27 meter brede Z 19 van 159 GT is eigendom van rederij Thyssebaerdt uit Damme-Oostkerke. Een middenslag kotter naar Belgische maatstaven, uitgerust met een 700 PK hoofdmotor uit 2009. Het schip zelf werd gebouwd in 1973 door Scheepswerf Degraeve in Zeebrugge.
Het onderzoek naar het ongeval is nu afgerond in een lijvig document, in twee delen, van de Federale instantie voor Onderzoek van Scheepvaartongevallen. In het document staat te lezen dat de Sonja zonk door het gewicht in de netten die opgetrokken werden. In een verwoede poging om het schip recht te houden nadat de netten in het zand waren geslagen, probeerden de bemanningsleden om die weer op te trekken. Dat dergelijke bokkentrailers vast komen te zitten in het zand is niet zo uitzonderlijk. Vaak moet men dan hun zogenaamde “boel” achterlaten. Stenen zorgen in het geval van de Z19 voor heel wat extra gewicht.
“Het optrekken van de netten met het asymmetrisch gewicht erin was de factor met de meest negatieve impact op de stabiliteit van het schip. De ophoping van water aan dek door overvliegende golven, verminderde de stabiliteit van het schip verder en deed het kapseizen.” Verder blijkt uit het Engelstalige rapport dat het vissersschip in ongeveer 15 seconden volledig kapseisde. Het rapport kon volgens alleen maar bevestigen wat de meesten al dachten, toen ze hoorden van de scheepsramp. Kurt Slabinck en Roger Zoete komen door dit rapport niet terug, maar voor de familie, vrienden en collega’s kan het rouwproces niet verder.
