Graaf Leopold Lippens was jarenlang voorzitter van de Zoute Golfclub. De medewerkers herdachten donderdagmorgen hun onlangs overleden “President”.
Het is een uitzonderlijke man van wie we afscheid nemen.
“Wij zullen zijn visie, zijn toewijding aan onze golf en aan onze gemeente blijvend herinneren. Hij zal inderdaad voor altijd deel uitmaken van onze rijke geschiedenis. We hebben het voorrecht gehad om zijn levensvreugde, zijn gevoel voor humor en zijn liefde voor schoonheid en voor details te mogen delen. Hij heeft van onze gemeente een uitzonderlijke oord gemaakt die anderen ons benijden.
Hij was trots op “zijn” club en wij zullen hem eeuwig dankbaar zijn voor de toewijding die hij aan de dag legde om de kwaliteit en de reputatie ervan hoog te houden. We betuigen onze diepste medeleven aan zijn kinderen, kleinkinderen en de hele familie en wensen hen de nodige moed toe in deze moeilijke momenten” schrijven Bernard Jolly – Président de la Compagnie “Het Zoute”, Vincent Vandessel – Captain RZGC
Jos Vankriekelsvenne – Directeur RZGC.
Zijn Club
Golf werd voor het eerst gespeeld in Knocke-sur Mer rond de eeuwwisseling in 1899. Oorspronkelijk was het een uitloper van de Brugse Golf- en Sportclub en bleef het onder het beheer van die club tot 1909, toen de twee clubs overeenkwamen om uit elkaar te gaan en het de ‘Knocke Golf Club’ werd. De Knocke Golf links bestonden oorspronkelijk uit 18 holes en werden in die tijd beschouwd als uitstekend aangelegd en opmerkelijk variabel.
Vanaf het begin is de Britse invloed prominent aanwezig geweest en sinds 1909 zijn alle captains afkomstig van over het Kanaal. De eerste kapitein, in 1909, was kapitein F.T. Bacon. De ‘Compagnie Het Zoute’ bleef investeren en bouwde in 1909 het Clubhuis op het Binnenhof, op het hoogste duin, zodat het uitzicht had op zee.
De Engelse spelers gaven de villa de bijnaam ‘apenhuis’ vanwege de klim om het te bereiken. De villa staat er nog steeds – dicht bij de back tee van de 15e (championship course) – en staat nu bekend als ‘Dennenhul’ (dennenheuvel).
Tijdens de eerste wereldoorlog werd het spel onderbroken, omdat de Duitsers de baan gebruikten als militair veld en er bunkers en 280mm kanonnen werden geïnstalleerd voor de verdediging van Zeebrugge en het Schelde-estuarium.
Na de oorlog werd een nieuwe baan aangelegd op het terrein van de Compagnie du Zoute, en de club werd omgedoopt tot Zoute Golf Club.Een andere baan werd aangelegd in Lekkerbek, dicht bij de zee, maar deze werd helaas door de Duitsers vernietigd tijdens de tweede wereldoorlog. Toen de club meer dan 25 jaar bestond, stond Zijne Majesteit de Koning, via de goede diensten van de toenmalige voorzitter, Sir Maurice Lippens, genadig toe dat de club in 1925 de titel van Koninklijke zou dragen. Na de Tweede Wereldoorlog tekende een Engelsman, Luitenant Kolonel Allen, plannen voor twee links banen die de huidige par 72 Championship Course en de par 64 Executive Course werden.
Vele vermaarde spelers hebben op le Zoute gespeeld, waaronder Henry Cotton, Arnold Palmer en Generaal Haig. Bovendien werd de club meermaals vereerd met bezoeken van de Koninklijke familie – Koning Leopold en Koning Boudewijn.
Eerste prof : Charles Warren
In 1903 was de club belangrijk genoeg geworden om werk te verschaffen aan professionals. Charles Warren, terug van de Boerenoorlog, arriveerde in Knokke. Hij nam het onderhoud van het terrein op zich, evenals het onderwijzen van het spel en het maken, verkopen en herstellen van clubs.
Hij trouwde in 1905 met Valentine Stocks, bijgenaamd “Falle”, zijn caddie. Zij baarde hem vier kinderen. Zij serveerden thee en cake aan de spelers. Warren was meer dan eens afwezig in Knokke toen hij werd opgeroepen door het leger en toen hij hielp bij de aanleg van de banen van Welen en Henegouwen in Erbisoeul.
Twee van zijn mooiste herinneringen waren toen hij de Belgian Open won in 1912 en toen hij een maand in het gezelschap was van de hertog en hertogin van York in 1928. Zij werden aangetrokken door de charme van de badplaats.
De baan van de Brabantse Panne
De twee belangrijkste factoren die de kwaliteit van een baan bepalen zijn de ligging en het ontwerp. Het gekozen terrein droeg de naam “de Brabantse Panne”, en was gelegen tussen het “Binnenhof” in het noordwesten, de “Magere Schorre” in het zuiden en de “Blinckaert” duinen in het oosten.
De aannemer was Harris en hij was Engels, evenals het bedrijf dat het graszaad voor de greens leverde: Sutton and Son. In 1907 koos de familie Lippens de meest illustere architect van die tijd : Harry Colt, een Engelse advocaat die reeds een reputatie had opgebouwd met de aanleg van de Rye links aan de kust van Sussex. Hij was de secretaris in Suningdale, en werd ontwerper van golfbanen. Hij ontwierp Suningdale New Course en de twee Wentworth banen, drie juweeltjes. Colt werd ook uitgenodigd door St. Andrews om Eden Course te ontwerpen, wat hij ook deed.
Zijn faam reikte tot over de zee – naast de 18 holes van Portrush die hij herwerkte, creëerde hij ook enkele meesterwerken op het continent. Hij begon met Zoute (1907) en daarna le Touquet (la Forêt, 1908). In 1913 realiseerde hij het parcours van St. Cloud. Colt was een uitstekend speler – hij was halve finalist bij de Britse Amateur in 1906 – en was ook verantwoordelijk voor het ontwerp van de Royal Waterloo Golf Club in 1923 in samenwerking met Charles Hughes Alison. (De legende van Le Zoute door 100 jaar golf).
