De proces tegen de vermoedelijke moordenaar van Sofie Muylle hier in Knokke-Heist is gestart. Voor de goede orde zetten we alles nog even op een rij.
Even terug naar die bewuste zondagnacht, 22 januari 2017. Sofie Muylle en haar vriend Wouter besluiten om uit te gaan in in onze gemeente. Sofie is recent ingetrokken bij haar nieuwe vriend in Brugge en de twee laten zich ’s nachts met een taxi richting de kust rijden om het feest dat ze in Brugge begonnen waren, verder te zetten. De taxichauffeur die hen vervoert voelt hoe uitgelaten het koppel is en merkt ook dat ze duidelijk al wat alcohol gedronken hebben.
Eens aangekomen in onze deelgemeente Knokke, exact om 04.47 uur, gaan de twee vrijwel meteen een bar binnen aan het Grand Casino Knokke (Pianobar), waar ze een cocktail bestellen. Maar niet snel daarna beslist Sofie om diezelfde bar opnieuw te verlaten en even naar buiten te gaan. Dat is het laatste moment waarop haar vriend Sofie nog in levende lijve ziet.
Want een halfuur later is Sofie nog steeds niet terug. Wouter beslist om haar buiten te gaan zoeken. Hij belt haar verschillende keren op haar gsm, maar krijgt geen antwoord. ’s Ochtends pas beslist Wouter om aangifte te doen bij de politie waar hij zegt “dat hij zijn vriendin is kwijt geraakt”. Sofie Muylle is op dat moment officieel spoorloos.
Het is pas enkele uren later, vlak na de middag om 12.19 uur, dat een wandelaar de noodcentrale 112 opbelt om te melden dat hij het levenloze lichaam van een jonge vrouw teruggevonden heeft onder een houten staketsel op het strand nabij het Lichttorenplein. De hulpdiensten komen massaal ter plaatse en stellen al snel vast dat het om de vermiste Sofie Muylle gaat die onder de houten constructie ligt. Ze vertoont geen enkel teken van leven meer, reanimatie had dan ook geen zin meer.
Op het lichaam van Sofie zijn onder meer bloeduitstortingen, huidletsels en schaafwonden te zien. Haar rug en kledij zit onder het zand. De autopsie twee dagen later wijst uit dat de vrouw wellicht overleden is door verstikking én onderkoeling door de vrieskou. Sofie droeg die nacht uitgaanskledij die niet aangepast was aan de koude weersomstandigheden van toen. Het was immers een ijskoude nacht.
Maar uit de autopsie blijkt ook dat het slachtoffer verkracht is. Haar bloes is opgetrokken, haar nylonkousen gescheurd en haar slip opzij geschoven. En wat nog meer is: speurders vinden verschillende spermavlekken terug op de kledij van Sofie, allemaal toe te schrijven aan één man. Alleen is niet duidelijk: om welke man gaat het?
De politiediensten analyseren in de dagen en weken die daarop volgen alle camerabeelden van de bewuste nacht en zien daarop meermaals een man in een opvallend felblauwe jas terugkeren. Hij hangt rond in de buurt van de feiten, op verschillende tijdstippen gedurende de hele ochtend, te beginnen vanaf acht uur: aan het schuifelen in het zand, of zogezegd bellend op zijn gsm. Uit de getuigenverhoren blijkt ook dat ondere andere enkele joggers en speurders de man ’s ochtends in de buurt van het staketsel op het strand hebben opgemerkt. Ze getuigen dat hij vreemd gedrag vertoont.
De lokale politiediensten zetten massaal in op de piste en pas vijf maanden na de feiten wordt uiteindelijk een verdachte opgepakt. Het gaat om Alexandru Caliniuc, een toen 23-jarige Roemeen (nu 27) die op dat moment opnieuw in Roemenië verblijft. Het gaat effectief om de man met de blauwe jas.
In de weken na de moord werd de man al vier keer gecontroleerd door interventieploegen van de politiediensten. De eerste twee keren omdat hij opgemerkt was met een felblauwe jas aan, wat de aandacht van de speurders trok, de laatste twee keren omdat de politie opgeroepen werd. Eerst voor het lastigvallen van meisjes aan een schaatspiste, daarna omdat hij zich zou hebben voorgedaan als taxichauffeur aan de ingang van een café hier in onze gemeente. De politie liet hem iedere keer gaan.
Tijdens de feiten verbleef Alexandru Caliniuc, samen met onder andere zijn broer, in een woning in onze gemeente. Hij verklaart hier aan de slag te zijn geweest als schilder met enkele andere Roemenen, maar reed enkele weken na de feiten met de auto terug naar zijn thuisland. Op vraag van het Belgische gerecht wordt hij midden juli onmiddellijk overgeleverd aan ons land en opgesloten in de gevangenis van Brugge.
Nadat de man opgepakt is, kan zijn DNA vergeleken worden met de spermasporen die gevonden zijn op het lichaam en de kledij van Sofie Muylle. Daaruit blijkt dat het wel degelijk gaat om het sperma van Alexandru Caliniuc. Tijdens de verhoren geeft hij dan ook al snel toe dat hij Sofie Muylle verkracht heeft.
Maar hij geeft op geen enkel moment toe dat hij de vrouw ook effectief vermoord heeft. Ook op de vraag of hij de vrouw verstikt heeft, ontkent hij iets in die zin te hebben gedaan en beweert hij haar gezicht niet te hebben aangeraakt. Volgens hem trof hij de vrouw bewusteloos aan, vlakbij de golfbreker, en sleepte hij ze daarna naar het houten staketsel om seks te hebben met haar.
Ondanks het feit dat Alexandru Caliniuc beweert niets te maken te hebben met de moord op Sofie Muylle, moet hij zich vanaf vandaag verantwoorden voor moord en verkrachting met foltering voor het hof van assisen in Brugge. Een twaalfkoppige jury zal daar samen met het hof moeten oordelen over zijn schuld of onschuld.
De jonge man riskeert een levenslange celstraf, mocht hij verantwoordelijk gehouden worden voor de moord op Sofie Muylle. Maar zelfs als hij enkel wordt veroordeeld voor verkrachting en foltering, en dus niet voor moord, dan nog riskeert ie tot 30 jaar cel.
Bewerkte bron: VRT NWS / Kneistikrant
